PECH SAMNANG

          គួរអោយអនិច្ចាជីវិតនិស្សិតក្រីក្រ!


១/  អ្ហោះឱអនិច្ចាជីវិតខ្ញុំ                     រស់មិនសុខដុមដូចគេឯង

​​     រាល់ថ្ងៃទុក្ខព្រួយសែនចំបែង         កំណាព្យចារចែងពីរឿងពិត។

២/  ខ្ញុំបាទនាមឈ្មោះពេជ្រសំណាង    សូមលាតត្រដាងជូនប្រិយមិត្ត

     ក្មេងចាស់ប្រុសស្រីទោះឆ្ងាយជិត    កួចចិត្តនែបនិត្យឬយ៉ាងណា។

៣/ និស្សិតក្រីក្រតស៊ូរៀន                  ខ្លួនត្រូវឃ្លាតប្រាណពីគ្រួសារ

     លោកអ្នកមានគុណក្នុងគេហា        បន្តសិក្សានៅបៀលប្រាយ។

៤/   បរិញ្ញា៤ឆ្នាំហាក់យូរម្ល៉េះ!              ទ្រូងអើយស្ទើរបេ្រះរលេះកាយ

     ម្យ៉ាងខ្លួនឃ្លាតមកដល់ស្រុកឆ្ងាយ  រស់នៅរាយប៉ាយកន្លែងគេ។

៥/   រាល់ថ្ងៃសែនព្រួយទុក្ខគ្មានល្ហែ      កុំអោយអ្នកស្រែគេដៀលជេរ

      រស់ផងរៀនផងខំសរសេរ             កំណាព្យហូរហែជូនគ្រាន់ត្រាប់។

៦/   ធ្វើម៉េចកើតមកជាកូនប្រុស          ខំប្រឹងរៀនចុះគង់ចំណាប់

      ដោះស្រាយរឿងអ្វីដោយផ្លូវច្បាប់   អ្នកល្អមានស្រាប់គឺបណ្ឌិត។

៧/   ទោះសាលានោះឆ្ងាយឃ្លាតគ្នា     ក៏ខំពុះពារមិនដែលគិត

      លំបាកយ៉ាងណាទុកក្នុងចិត្ត         គិតតែប្រព្រឹត្តកុំខ្មាសអៀន។

៨/    ទោះបីខ្លួនក្រគ្មានទ្រព្យា               មិនមានលុយហៀរដូចអ្នកមាន

       ក៏ខំម្នាក់ឯងតស៊ូរៀន                   ក្រប្រែជាមាននៅថ្ងៃក្រោយ។

៩/   រៀនផងព្រួយផងដល់លុយបង់      សាលាពិតត្រង់មិនដែលធ្លោយ

     ព្រឹកគិតល្ងាចគិតមិនបណ្តោយ      ទោះមានអំណោយគេថាជួយ។

១០/ តែមិនតូចចិត្តនឹងវាសនា             មានហ៊ានតវ៉ាត្បិតខ្លួនមួយ

      ព្រហ្មលិខិតកំណត់ជាក់ត្រូវព្រួយ  គ្មានគេលើកស្ទួយក្រៅខ្លួនឯង។

១១/ មួយសបា្តហ៍បានរៀនតែពីរថ្ងៃ     គិតហើយសង្ស័យមិនដែលលេង

      សៅរ៍អាទិត្យយូរពិតតែចំបែង         ភ័យពិតជាក់ស្តែងក្នុងចិត្តចាំ។

១២/ ម្យ៉ាងបង់សាលាម្យ៉ាងបង់ផ្ទះ         អស់លុយច្រើនណាស់ក្នុង៤ឆ្នាំ

       ត្រូវបង់អោយគេជាប្រចាំ             តាមការចំណាំ១ខែម្តង

១៣/ តើជីវិតខ្ញុំប្រែយ៉ាងណា?       បើការសិក្សាតាមចិត្តប៉ង

        ចប់បរិញ្ញាអនុបណ្ឌិតផង!         នេះតាមបំណងខ្លួនចង់បាន។

១៤/  មិនតូចចិត្តទេឃើញគេមាន      មាសពេជ្រចិញ្ជៀនដុល្លារឡាន

       ខំតែសិក្សាដោយក្លាហាន         នឹងបានសុខសាន្តខ្លួនខ្ពង់ខ្ពស់។

១៥/  សូមផ្តាំដល់អ្នកចង់សិក្សា         គួរខំស្រវ៉ាតិចជ្រុលហួស

         ខំក្រេបជញ្ជក់វិជ្ជានោះ              នឹងមានកិត្តិយសមិនខានឡើយ៕

Share

Related posts